Bergetappe van nivo Alpe D'Huez

Vanmorgen op tijd opgestaan omdat we een pittige klim voor de boeg te hebben en dit het liefst niet op het heetst van de dag doen. Brood was nog niet te krijgen op de camping want ze houden van uitslapen (9.00 u) dus de eerste 10 km op een energiereep gefietst. Daarna in een dorp twee halve stokbroden met tortilla( omelet) gegeten en twee bakken koffie erbij zodat we behoorlijk vol zaten.
We begonnen de eerste 20 km heuvelachtig waardoor de benen weer konden wennen aan de inspanning die geleverd moest worden. We vonden het best spannend hoe pittig die berg nou zou zijn want in het boekje stond hij heel steil, was 13 km lang en 1295 m hoog. Opeens was het zover en hebben we eigenlijk continue op 1-1 en 1-2 moeten schakelen, soms zowaar op 1-3 en dan reed je zomaar 9 km/u i.p.v. 5 of 6. De uitzichten waren daarbij weer geweldig, dat heb je altijd met klimmen, dus als je even stopt om wat te drinken of om even op adem te komen heb je een moment waarbij de adem je bijna ontnomen zou worden, zooooo mooooi! Uiteindelijk trots boven gekomen en toen weer een groot stuk gedaald. Toch zitten we nu nog steeds hoog, in het stadje Morella,gebouwd boven op een top.
Op dit moment zitten we op een bank aan de stadsmuur en kijken alle kanten op ver weg en het lijkt of we over alle omringende bergtoppen heen kijken. Schijn zal wel bedriegen want morgen wacht ons de hoogste bergetappe uit de route (1750 m). inmiddels heb ik vertrouwen in dat me dit ook wel gaat lukken, mijn motto is; rustig aan, dan kom je er heus wel. Hoeveel lekkers we al niet bij de plaatselijke bakkertjes gekocht hebben om ons de nodige energie te leveren is een mooi meegenomen voordeel.
Thuis zal ik dit alles weer aan m’n neus voor bij moeten laten gaan. We hadden het plan om zelf weer een potje te koken bij de tent en hadden daar al een mooi plekje voor gevonden maar er is geen kruidenier te vinden waar we wat in kunnen slaan. Daarom net maar wat tapas gegeten en straks maar weer en dan een wijntje erbij om lekker te slapen.
We staan op de top van een heuvel aan de rand van het stadje onder een paar dennen, naast het plaatselijke zwembad. Tot 19.00 konden we gebruik maken van douche en toilet en zwembad en morgen om 12.00 gaan ze weer open en zijn we weer welkom. Maar ja, dan zijn wij allang weg, dus kregen we toiletpapier mee en mogen we zelf een natuurlijk plekje opzoeken om de vele liters water (etc.) te lozen die we de voorgaande uren tot ons genomen hebben. Voor ons een beetje onwennig, dit “wild” kamperen maar ja, zo is de voorziening hier dus leggen wij ons toch vol vertrouwen straks te rusten.
Aan het eind van dit verslag kijk ik nog even om me heen; het voelt al zo vertrouwd om zo omringd tussen de bergen te zitten maar het blijft toch ongelooflijk en wonderlijk hoe prachtig de natuur is !