Zonnebloemvelden

Gisteren ook een rustdag gehad, heerlijk geluierd op de camping veel gelezen, wandeling gemaakt en eigen potje eten gekookt. Eind van de dag begon het wel weer te kriebelen om op de fiets te stappen.
Het was een heldere koude nacht. We zaten nog steeds op ongeveer 1000 mtr hoogte. Toen we vanochtend wakker werden was het 10 grd. Gelukkig hebben we goede donzen slaapzaken.

De spanjaarden beginnen ’s ochtends altijd laat, voor 9 uur is er meestal geen leven te bekennen behalve bij de bakkers en sommige bars. Omdat wij 8 km van de stad zaten en het winkeltje en het restaurant pas om 9:00 open gaan en wij al om 8:00 wakker waren hebben we de spullen gepakt een energiereep gegeten en zijn vertrokken. Onderweg nemen we dan wel een ontbijt bij een bar/restaurant. Deze zijn er genoeg en liggen meestal ook aan de hoofdweg. Dus vroeg op de fiets en om 9:00 weer door Cuenca, daar stokbrood en zoete broodjes gekocht voor onderweg en nog niet gegetene omdat het druk was in de stad.
Op het moment dat we Cuenca uitreden begonnen de zonnebloemvelden, helaas allen uitgebloeid maar nog niet geoogst. We hebben de hele weg, ruim 80 km, tussen de uitgebloeide zonnebloemvelden gefietst. Wat zal dat in juni/juli mooi zijn als al deze velden geel gekleurd zijn.

Ina was vandaag niet helemaal topfit, het duurde ook erg lang voordat wij ergens een bar zagen war we konden ontbijten. Eerst maar ergens tussendoor onze zoete broodje gegeten, maar dat voedt niet echt.
Uiteindelijk na 50 km komen we in Las Valeras, een dorpje dat zo de western-boekjes/films in kan. Vierkante blokken van huizen met alle maal tralies voor de raam. 1 saaie brede hoofdstraat waar wel 4 paarden naast elkaar kunnen rijden. In deze hoofdstraat zat een bar/restaurant waar we een heerlijk bord eten konden bestellen. 2 geroosterde stukken vlees, de man had binnen achter de bar een soort barbecue waar hij deze stukken vlees op grilde, 2 gebakken eieren en patatoes. Dit was wel heel erg lekker en gelukkig hadden wij weer het goede besteld. Deze man sprak ook alleen maar spaans heeft ons een hoop van de menukaart uitgelegd en wij bestelen dan altijd iets waar hij heel blij bij kijkt.

Op de route van vandaag zijn er geen campings en de dorpjes liggen relatief ver uitelkaar. We hebben vandaag op onze route maar 5 dorpjes gezien. Omdat ina zich niet zo lekker voelde, ze had gewoon geen kracht, de 2 rustdagen hebben haar niet goed gedaan, moeten we toch serieus op zoek naar een redelijke hostel waar ze een goed bed hebben en wat rustig is. We zijn uitgekomen in Alarcon, een prachtig oud stadje mwat er echt heel leuk uitziet. Het restaurant in het dorpje is ook een herberg, hier hebben we nu een leuke kamer met een goed bed en goed ontbijt. En zo te zien kunnen we hier vanavond, ook weer pas na 9-en, goed te recht voor eten.

We zijn de bergen uit we hebben de hele dag over de heuvels gefietst, het echte klimmen zit er op. We missen dat nu wel. We zijn nog wel door 2 schitterende kloven gekomen maar daar hoefden we niet te klimmen maar konden langzaam dalen. Dit kwam voor Ina wel heel mooi uit.

We zitten nu ter hoogte van Valencia en gaan morgen de route van Paul Benjaminse (Girona-Malaga) verlaten en hebben een eigen route naar het Valencia uitgedokterd. Ben benieuwd wat we allemaal nog gaan tegenkomen.