Klimmen en dalen
Blijf op de hoogte en volg Ina en Johan
17 Mei 2016 | Spanje, Calera de León
Was gisteren even spannend om te gaan slapen, maar we hebben heerlijk geslapen en wat is dat dan mooi om midden in de natuur zo aan de rivier op te staan. We hadden geen ontbijt meer, maar dat gaan we dan in het dorp zoeken. Bij het wegrijden van de camping zijn alle containers geleegd. Dit waren er heel veel en wij hebben daar niets van gehoord, dus erg goed geslapen. Afgelopen nacht was er, erg veel dauw en mede daardoor is de ochtend nu super mooi, alle weilanden staan vol met prachtige frisse voorjaarsbloemen. Wat een kleurendeken zo op de vroege ochtend.
In het dorp bij het eerste de beste cafe een ontbijt zien te scoren. Ongelofelijk hoeveel van die cafe’s er zijn, op elke hoek is er wel één. Hier een geroosterd brood met een tomaten-smeurie en olijfolie en natuurlijk de espresso. Het ontbijt is een feestje evenals het afrekenen. Hoeveel zou dit nu weer kosten 6-5 euro ? Afrekenen, de man wil er wel 3 euro 80 voor hebben. Wat een prijzen.
Het dorp uit begint het direct met klimmen, een landelijke weg met mooie stenen muurtjes en daartussen boomgaarden. Lijkt Engeland/Wales wel alleen hier is het hier droog en warm. We rijden nu op een B-weggetje dus het is ook nog lekker rustig. We blijven ons verbazen over de kleurenpracht van alle voorjaarsbloemen. De hele dag klimmen en dalen we, het is erg heuvel-/bergachtig. We klimmen 100 meter maar daarna dalen we weer net zo hard 100 meter, schiet dus allemaal niet op en wij moeten eind van de dag toch ergens op 700 meter hoogte uitkomen (we zijn vanochtend op 400 meter gestart). De dorpen liggen inmiddels ook wat verder van elkaar en door het vele klimmen wordt er bijna in elk dorp wel even bij een café gepauzeerd. We hoeven niet meer na te denken of we wat bij de koffie willen want om de prijzen hoef je het niet te laten. Bijv. nog een keer koffie met een portie patat en gebakken levertjes samen voor 2 personen toch ook weer €3,60. Het is wat.
Inmiddels zijn we ook in de streek van de vele ooievaars aangekomen. Op elke kerktoren hebben ze 1 of meerdere nesten, maar ze zitten ook in bomen en elektriciteitsmasten.
Ina moet zich echt door de laatste 10 km heen bijten. Er was vandaag geen recht stukje weg. In totaal meer dan 1100 hoogtemeters gemaakt. Uiteindelijk aangekomen op onze eindbestemming waar een Hostel moet zijn. Leuk klein plaatsje en snel de Hostel gevonden. Alleen deze zit dicht. Kan natuurlijk want met de Spaanse tijden maak je ‘avonds meer kans dan eind van de middag. Toch even vragen bij het café naast het Hostel. Blijkt dat de hostel definitief gesloten is en dat er geen andere slapgelegenheid in dit dorp is. De barman stuurt ons door naar het eerst volgende dorp 16 km verder op. Volgens het boekje is dit weer veel dalen en klimmen. Ina zit dit echt niet meer zitten. Of buiten het dorp een wildkampeerplek zoeken of aan mensen in het dorp vragen of die nog ergens een slaapplek hebben. Omdat onze fietsroute grotendeels het pelgrimspad volgt hebben we gelezen dat veel Spanjaarden de pelgrims een (gratis) onderdak bieden.
Bij het eerst volgende café op het plein waar Ina vraagt of er nog een slaapplek in de herberg is heeft ze beet. Blij komt ze bij mij terug met de mededeling dat we bij de familie in het huis mogen slapen. Dat is voor mij even schrikken en zie ik niet zo zitten, dan toch liever in de tent buiten het dorp. Maar Ina heeft het al geregeld dus ik met mijn staart tussen de benen mee. De barman gaat een sleutel halen en laat ons het huis boven het cafe zien. Het is een volledige ingericht huis met 3 slaapkamers, keuken, woonkamer, douche. Hier mogen wij slapen, waar de rest van de familie is/blijft/komt is ons onduidelijk. Maar wij begrijpen uit het snelle Spaans dat wij het allemaal mogen gebruiken.
Dus toch wel heel super van Ina deze slaapplaats. Wij zijn de barman erg dankbaar, hij komt niet meer van ons af, we hebben al veel koffie en wijn besteld en nu een diner op. De barman blijft maar in het Spaans tegen ons ratelen en lachen en Ina lacht vriendelijk terug. Inmiddels zit Ina met haar vertaal-app allemaal lieve en leuke zinnetjes aan de barman te tonen. Ben benieuwd waar de familie vanavond slaapt of dat het heel druk is in het huis.
In het dorp bij het eerste de beste cafe een ontbijt zien te scoren. Ongelofelijk hoeveel van die cafe’s er zijn, op elke hoek is er wel één. Hier een geroosterd brood met een tomaten-smeurie en olijfolie en natuurlijk de espresso. Het ontbijt is een feestje evenals het afrekenen. Hoeveel zou dit nu weer kosten 6-5 euro ? Afrekenen, de man wil er wel 3 euro 80 voor hebben. Wat een prijzen.
Het dorp uit begint het direct met klimmen, een landelijke weg met mooie stenen muurtjes en daartussen boomgaarden. Lijkt Engeland/Wales wel alleen hier is het hier droog en warm. We rijden nu op een B-weggetje dus het is ook nog lekker rustig. We blijven ons verbazen over de kleurenpracht van alle voorjaarsbloemen. De hele dag klimmen en dalen we, het is erg heuvel-/bergachtig. We klimmen 100 meter maar daarna dalen we weer net zo hard 100 meter, schiet dus allemaal niet op en wij moeten eind van de dag toch ergens op 700 meter hoogte uitkomen (we zijn vanochtend op 400 meter gestart). De dorpen liggen inmiddels ook wat verder van elkaar en door het vele klimmen wordt er bijna in elk dorp wel even bij een café gepauzeerd. We hoeven niet meer na te denken of we wat bij de koffie willen want om de prijzen hoef je het niet te laten. Bijv. nog een keer koffie met een portie patat en gebakken levertjes samen voor 2 personen toch ook weer €3,60. Het is wat.
Inmiddels zijn we ook in de streek van de vele ooievaars aangekomen. Op elke kerktoren hebben ze 1 of meerdere nesten, maar ze zitten ook in bomen en elektriciteitsmasten.
Ina moet zich echt door de laatste 10 km heen bijten. Er was vandaag geen recht stukje weg. In totaal meer dan 1100 hoogtemeters gemaakt. Uiteindelijk aangekomen op onze eindbestemming waar een Hostel moet zijn. Leuk klein plaatsje en snel de Hostel gevonden. Alleen deze zit dicht. Kan natuurlijk want met de Spaanse tijden maak je ‘avonds meer kans dan eind van de middag. Toch even vragen bij het café naast het Hostel. Blijkt dat de hostel definitief gesloten is en dat er geen andere slapgelegenheid in dit dorp is. De barman stuurt ons door naar het eerst volgende dorp 16 km verder op. Volgens het boekje is dit weer veel dalen en klimmen. Ina zit dit echt niet meer zitten. Of buiten het dorp een wildkampeerplek zoeken of aan mensen in het dorp vragen of die nog ergens een slaapplek hebben. Omdat onze fietsroute grotendeels het pelgrimspad volgt hebben we gelezen dat veel Spanjaarden de pelgrims een (gratis) onderdak bieden.
Bij het eerst volgende café op het plein waar Ina vraagt of er nog een slaapplek in de herberg is heeft ze beet. Blij komt ze bij mij terug met de mededeling dat we bij de familie in het huis mogen slapen. Dat is voor mij even schrikken en zie ik niet zo zitten, dan toch liever in de tent buiten het dorp. Maar Ina heeft het al geregeld dus ik met mijn staart tussen de benen mee. De barman gaat een sleutel halen en laat ons het huis boven het cafe zien. Het is een volledige ingericht huis met 3 slaapkamers, keuken, woonkamer, douche. Hier mogen wij slapen, waar de rest van de familie is/blijft/komt is ons onduidelijk. Maar wij begrijpen uit het snelle Spaans dat wij het allemaal mogen gebruiken.
Dus toch wel heel super van Ina deze slaapplaats. Wij zijn de barman erg dankbaar, hij komt niet meer van ons af, we hebben al veel koffie en wijn besteld en nu een diner op. De barman blijft maar in het Spaans tegen ons ratelen en lachen en Ina lacht vriendelijk terug. Inmiddels zit Ina met haar vertaal-app allemaal lieve en leuke zinnetjes aan de barman te tonen. Ben benieuwd waar de familie vanavond slaapt of dat het heel druk is in het huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
