Soms zit het mee, soms zit het tegen

Vandaag de eerste etappe.

2 heerlijke nachten in het appartement gehad. Nu gaat de trektocht beginnen. Alle tassen controleren waar zit wat in, gewicht goed verdelen. En dan Sevilla verlaten, het is zo’n leuke stad wie weet wanneer weer.
Bij het verlaten van het appartement schijnt de zon ons al tegemoet. Het is al 24 grd om 8;30 heerlijk. Naast het appartement zit een bar/café. Deze zijn volgens ons de hele dag open. “ochtends kan je hier Spaans ontbijten. Geroosterd brood, jam, olijfolie en een espresso. En dan ben je toch weer samen 5 euro kwijt. Dat maakt Spanje ook zo leuk die prijsjes.
Na het Spaanse ontbijt de stad door naar het begin van de route. Bij de eerste de beste benzinepomp vullen we altijd ons benzinebrandertje met een ½ liter benzine. Blijft een prachtige stad met een warmte en een rust. We verlaten de stad over een fietspad langs de rivier en zo gaan we richting Castilblanco. Vanaf castilblanco begint het rustig te worden. We genieten we als vanouds van de natuur, vrijheid en elkaar. Het is lekker warm maar voor ons niet te warm, we kunnen allebei goed tegen de warmte. De natuur is prachtig de afgelopen 2 weken is het koud geweest en heeft het veel geregend. De natuur is nu zo fris en er staan zoveel voorjaarsbloemen in kleur. Prachtig.

Vandaag 3 redelijk grote klimmen te doen, maar dat gaat goed. En zo komen we na 100km op onze eerste eindbestemming. Omdat we nu meer door het binnenland fietsen zijn er minder campings dan in Andalusië en de kuststroken. Maar omdat dit deze zilverroute ook grotendeels een pelgrims route hopen we wel veel soorten (alternatieve) overnachtingsplekken tegen te komen. In onze eindbestemming El Real de la Jara moet 3 km buiten het dorp een gemeentelijke vrije kampeerplek zijn. Dus daarnaar op zoek. Inderdaad na 3 Km vinden wij deze plek, een mooie ruime locatie met veel bbq-plateaus en picnicbanken. Er staan ook heel veel vuilcontainers allemaal propvol met rommel. De Spanjaarden hebben eerste pinksterdag in grote getale en ,met grote families hier volop genoten. Nu is het helemaal verlaten. We twijfelen of we hier zo helemaal in de middle of no here voor ons gevoel ver van de bewoonde wereld willen overnachten. Alternatief is terug naar het dorp en daar een slaapplaats in een hostel zoeken. We besluiten om voorlopig te blijven en eerst maar eens te gaan eten. We hebben tortellinie, saus en sla onderweg ingekocht. Helaas wil de benzinebrander niet goed branden en kunnen we dus geen eten maken. Balen. We hebben nog 2 broodjes en wat smeerkaas. Dus deze maar opgegeten en natuurlijk een toetje.
Nu moeten we gaan beslissen waar we gaan slapen of p deze onverlaten camping of terig naar dorp. Ina is erg moe en wil liefst direct om 2000 uur al gaan slapen. We besluiten om de gok te wagen en het spannende avontuur aan te gaan om op deze verlaten camping te gaan slapen. We wachten tot het bijna donker is en zetten dan onze tent op. Zo hopen we dat niemand in de gaten heeft (er is niemand) dat wij daar gaan slapen. De kampeerzone ligt aan een rivier en ina is zo dapper om zich in de rivier te wassen. Dan in de tent gaan slapen, je haalt je spannende films voor ogen, we komen er ook achter dat onze telefoons geen bereik hebben. Dat maakt de film helemaal compleet. Nu proberen te slapen, je hoort veel, vooral vogels en kikkers. Dan doezel je gelukkig toch weg.
Opeens horen we een auto en 2 porteieren, verder nog niets we denken een vrijend paartje. Maar een kwartier later voerstappen rondom onze tent, wat moet dat, niet bewegen, niets zeggen. Gelukkig heb ik onze scherpe Zwitserse zakmes binnen handbereik liggen. Weer een kwartier niets en dan hoor ik zagen aan de scheerlijnen van onze tent, nu toch maar actie ondernemen en in het engels vragen wat dat daar moet. Nu snijden ze door ons tentdoek heen, Dit wordt vervelend want nu gaat de boel kapot. Ik mijn tent uit (van wat er nog overgebleven is). Het blijken geen 2 mannen te wijn maar 4 vervelende jongens. Nu gaan we roepen tegen elkaar ieder in ons eigen taal. Ina probeert de rust te bewaren maar één van de mannen pakt Ina aan. Nu begint het uit de hand te lopen en wij kunnen niets, hebben geen telefoonbereik, spreken de taal niet en er is ook niemand anders op de camping. Je leest weleens van die verhalen en ziet wel eens van die films, nou nu zijn we hierin belandt. Er vindt een gevecht plaats ik met mijn Zwitserse gelukkig scherpe mens zij met 2 lompe grote slagersmessen. Op het moment dat ze echt toe gaan slaan wordt ik badend in het zweet wakker en merk in dat ik heel rustig naast mijn mooie Ina lig in een prachtige omgeving. En begin in de vroege ochtend te ontwaken. Een nieuwe dag met nieuwe kansen wat is dit avonturieren heerlijk.

Omdat wij geen wifi op de camping hadden komt dit verslag nu pas. En omdat nu het eten in ons volgende verhaal wordt opgediend. Stop ik met dit verslag en komt hopelijk vanavond, anders morgen of overmorgen, nog het verslag van deze dag.