Nog meer mijlpalen

Vandaag zou het wat minder moeten regen dan gisteren en zou het weer iets warmer (16 grd) moeten worden.
Helaas bij het opstaan miezert het. Eerst maar genieten van het Spaanse ontbijt. We vinden dat ondanks, of juist door, zijn eenvoud erg lekker. Het ontbijt bestaat uit een glas verse sinaasappelsap, kop koffie en 2 half geroosterde stokboordjes met jam. Lijkt weinig voedingstoffen te hebben maar we fietsen er prima op.

In de regen dus weg. Hopende dat het minder gaat worden. Maar dat gaat niet gebeuren. Bijna de hele dag, nonstop van 9:15 – 15:00 regent het, harder, zachter, miezeren, storten. Alles hebben we meegemaakt. Vandaag veel klimmen want we moeten 2 bergen over om Galicië in te komen. Op de hoogte van 1200 meter is er 2 maal een tunnel van ongeveer 500 meter lang. Al met al heel veel klimmen en dat is in de regen minder erg dan dalen. Want na de eerste beklimming mochten we 9 km dalen en dat is geen pretje in de regen en in de kou. Inmiddels was het boven in de bergen nog maar 7 graden.
Onderweg ook erg veel wandelende pelgrims gezien. Deze hadden allemaal een grote poncho, waar hun rugzak ook onder paste, aan. Het lijken dan net van die dwergkabouters, de pelgrim wordt dan een piggelmee. Grappig gezicht. Bij het passeren ziet toch de sfeer er altijd goed in en wordt er altijd Bon Camino naar elkaar geroepen.

Nadat we de eerste tunnel uit kwamen kregen we de wind vol van voren en begon het echt te storten. Naarstig op zoek naar een schuilplaats, komt er een bar inzicht. Hier stoppen, opwarmen en de natte shirts vervangen door droge. We rijden wel de hele dag in regenkleding (jas, schoenen en rainleg), maar ondanks deze kleding zijn we toch door en door nat. Opwarmen met diverse koffie en gesprekjes met de verschillende pigelmees welke steeds binnen komen druipen. Op naar de volgende berg.

Tijdens het fietsen denk je wel eens is dit nu echt leuk. Ja, achteraf is dit ook leuk, je beleeft wat je doorstaat wat en wij maken het samen mee.
Om een uur of 1500 begint het op te klaren en wordt het langzamerhand droog en direct 14-16 graden. We nemen weer een kop koffie, zien Max Verstappen in Monte Carlo helaas crashen.

We twijfelen hoe nu verder, of wel verder te gaan. Onze volgende stop zou pas over 30 km zijn en daar zit nog een hele hoge lange beklimming in. Omdat het ook 1600 is gaat het misschien wel 1900 worden. En er is volgens ons maar een beperkte slaapgelegenheid bij de volgende stop. Nu stoppen betekent morgen 30km extra fietsen. Opdat moment komen wij de Tukkers van 2 dagen geleden tegen. Zij fietsen een alternatieve route en daar is de stop over 20km, waar ook 2 slaapgelegenheden zijn. Wij dus met hun mee. Een prachtige tocht door de bergen, weer veel klimmen maar erg mooi. En het is de hele weg verder droog, zelfs zonnig, gebleven.

We komen wel laat aan uur of 1830 en er is alleen een hele hele eenvoudige herberg. Heel eenvoudig betekent 5 2-persoons stapelbedden. En 1 douche voor vrouwen en 1 voor mannen. Meer is er niet, ook geen eten. Alle bedden benden liggen vol met Duitsers, Fransen, Amerikanen en Spanjaarden. Dus we moeten boven op het stapelbed maar omdat deze 2-persoons is lig ik toch leuk naast Ina. Iedereen gaat weer om 2200 slapen, het snurkkoor zwelt per 5 minuten aan. En de ramen zitten lekker dicht. Ina lukt het op een gegeven moment toch nog om 1 raam helemaal open te zetten. En zo hebben we toch lekker geslapen en worden we ochtends om 600 wakker van de eerste pelgrims die weer op pad gaan. Weer een belevenis. Er zou een mooi boek over dit soort herbergen geschreven kunnen worden.

De mijlpalen van vandaag:
- de hoogste top van de vakantie bereikt: 1246 meter.
- de langste periode van regen achter elkaar gehad: ruim 6 uuer. gisteren maar 3 uur. Verder nog helemaal geen regen gehad deze vakantie
- laagte record van de temperatuur: 7 graden
- meest dampende wandel-/fietsschoenen op 1 slaapkamer gezien
- de provincie van Astrix en Oblix (Galicië) bereikt.